چه کسی باید عمل جراحی پستان را انجام دهد؟
زنان با سینه های کوچک و متوسط و زنانی که سینه هایشان بعد از دوران شیردهی تخلیه می شوند، نامزدهای ایده آلی برای عمل جراحی افزایش سینه می باشند.
میزان درجه انقباض پستان چگونه تعیین می شود؟
افزایش پستان بر اساس ساختار بدن بیمار تعیین می شود. معیارهای این کار عبارتند از:
- ارتفاع، وزن و ساختار کلی بدن بیمار مورد توجه قرار گرفته می شود، ایمپلنت های بزرگتر را می توان در بیماران با قد بلند و دارای اضافه وزن استفاده کرد.
- شکل قفسه سینه بیمار مورد توجه قرار گرفته می شود.
- اندازه سینه های موجود در بیمار و بافت پستان مورد توجه قرار گرفته می شود.
- میزان پوست موجود در سینه های بیمار تعیین می شود.
- به تقارن سینه ها توجه می شود.
بعد از این روند چه مواردی پیش می آیند؟
- بیماران معمولا در همان روز ترخیص می شوند. حداکثر 1 شب اقامت در بیمارستان تخمین زده می شود.
- بیمار می تواند به آرامی حرکت کند و راه برود.
- می توانید فعالیت های روزانه خود را ادامه دهید.
- باید یک ورزش برای سینه ها داشته باشید.
- نباید چیزهای سنگین را بلند کرد و نباید با وسیله نقلیه رانندگی کند.
- باید برای 2 هفته اول دراز کشید.
- پس از 5-7 روز، اولین آزمایش ها انجام می شود و بیمار می تواند دوش بگیرد.
در روش های ارتقاء جراحی سینه ی کوچک، در حالی که هدف اطمینان از نسبت بین دو سینه، و ایجاد اندازه مناسب برای اندازه های بدن می باشد،علاوه بر خواسته های بیمار، عوامل تعیین کننده ای نیز در انتخاب ایمپلنت وجود دارد مانند ساختار بدن بیمار، وضعیت قفس سینه و ساختار پوست. طیف گسترده ای از ایمپلنت های نسل جدید در دسترس هستند. بنابراین، ممکن است یک ایمپلنت سیلیکون مناسب برای هر ساختار بدنی پیدا کنید.
جراحی بزرگ کردن پستان به طور کلی در بیماران جوان و میانسال ترجیح داده می شود. این یک قاعده است که برای تکمیل رشد سینه صبر کنید. به جز موارد خاص، جراحی قرار دادن ایمپلنت قبل از سن 18 سالگی انجام نمی شود.
در سال های اخیر، تزریق چربی به منظور قرار دادن ایمپلنت در بزرگ کردن سینه ترجیح داده شده است. یکی از مشکلات موجود در تزریق چربی، عدم توانایی برای دستیابی به نتایج واضح و اندازه مطلوب، در مقایسه با اندازه قابل دستیابی در جراحی قرار دادن ایمپلنت می باشد. بنابراین، این روش باید چندین بار تکرار شود. برای افزایش دوام، می توان تزریق چربی غنی شده با سلول های بنیادی را انجام داد. در چنین مواردی، دوام تا 80٪ را می توان به دست آورد.
هر عمل جراحی بر روی پوست بدن، جای زخم می گذارد. عملیات بزرگ کردن پستان یکی از آن هایی است که حداقل جای زخم در آن باقی نمی ماند. ایمپلنت ها را می توان از طریق برش هایی که زیر پستان ایجاد می شود (انقباض عضلانی)، در ناحیه نوک پستان یا زیر بغل (زیر بغلی) قرار داد. به تازگی در جهان، ایجاد برش هایی در ناحیه ای که پستان و قفسه سینه به هم می رسند روش های رایج تری هستند و این روش به عنوان امن ترین رویکرد در نظر گرفته شده است. برش زخم در این ناحیه به مرور زمان کمرنگ می شود.